اختصاصی فوسبال | دروازه بانان بزرگ، از آغاز بوندسلیگا تا امروز؛ بخش چهارم کتاب بایرن مونیخ
نگاهی مختصر به تاریخچه باشگاه بایرن مونیخ. بخش چهارم
سپ مایر؛ ضلع دوم مثلث اسطوره ای بایرن
سپ مایر بین سال های 1977 تا 1979 کاپیتانی تیم را برعهده داشت و چندین رکورد باشگاهی از جمله بیشترین بازی برای باشگاه با تقریبا 700 بازی، بیشترین بازی در لیگ با 537 بازی، بیشترین بازی بوندسلیگایی با 473 بازی، بیشترین بازی در جام حذفی آلمان با 63 بازی، و بیشترین بازی های متوالی در بوندسلیگا با 442 بازی بین سال های 1966 و 1979 را در اختیار دارد. مایر تمام دوران حرفه ای خود را از سال 1962 تا 1980 در بایرن بازی و در سال های 1975، 1977 و 1978 به عنوان بهترین بازیکن سال آلمان انتخاب شده است. او همچنین به بایرن در کسب 4 جام داخلی، سه جام اروپایی متوالی، یک جام برندگان جام اروپا و یک جام بین قاره ای کمک کرده است.
اولیور کان؛ بی اعصاب دوست داشتنی
دروازه بان دیگری که کاپیتانی بایرن را برعهده داشته است، الیور کان بود که بین سالهای 2002 تا 2008 بازوبند کاپیتانی را بر بازوی خود می بست. کان از باخت متنفر بود و هواداران به راحتی میتوانستند این موضوع را بفهمند، او اغلب اوقات، بازیکنانی را که مرتکب اشتباه می شدند. مورد سرزنش قرار میداد. کان در سال 1994 با بایرن قرارداد امضا کرد و تا زمان بازنشستگی در سال 2008 این تیم را هیچوقت ترک نکرد. او بیش از 630 بازی با بایرن انجام داده است. کان به همراه هم تیمی هایش موفق به کسب هشت قهرمانی در لیگ، شش قهرمانی در جام حذفی آلمان، پنج پوکال لیگا ، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان، یک جام بین قاره ای و یک جام یوفا شده است. کان همچنین جوایز انفرادی متعددی را کسب کرده است و به عنوان یک دروازهبان نترس شناخته میشود که هرگز جلوی مهاجمان حریف کم نمی آورد.
ریموند آومان؛ دروازه بان دوست داشتنی
ریموند آومان از سال 1982 تا 1994 برای بایرن بازی می کرد. و بین سالهای 1991 تا 1994 مسئولیت کاپیتانی باواریایی ها را نیز بر عهده داشت. البته او آخرین فصل دوران حرفهای خود را در بشیکتاش ترکیه گذراند. آومان با نام مستعار "بالو" بیش از 200 بازی با بایرن انجام داد و شش قهرمانی لیگ و دو قهرمانی جام حذفی و سوپرکاپ آلمان را به دست آورد. او همچنین یک مدال نایب قهرمان جام باشگاه های اروپا 1986-1987 را نیز توانست به دست آورد.
ژان ماری فاف؛ اسطوره بلژیکی
ژان ماری فاف ، دروازه بان ملی پوش بلژیکی بود که در سال 1982 از بورن در کشورش به بایرن پیوسته بود. او قبل از پیوستن به باواریایی ها به عنوان بهترین فوتبالیست لیگ دسته اول بلژیک انتخاب شده بود و توانسته بود که یک قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام حذفی بلژیک را در آنجا به دست آورد. او در بوندسلیگا نیز به این موفقیت ادامه داد و به همراه بایرن موفق به کسب سه عنوان قهرمانی متوالی در لیگ و دو جام حذفی آلمان شد. فاف توسط بسیاری از کارشناسان به عنوان بزرگترین دروازه بان بلژیک و یکی از بهترین دروازه بان های تاریخ شناخته می شود.
والتر یونگهاز؛ ذخیره افسانه
پس از پایان دوران حرفه ای، والتر یونگهاز مربی دروازبانان بایرن مونیخ 2 و تیم زیر 19 ساله های بایرن شد. یونگهاز دوران حرفهای خود را بین سالهای 1977 تا 1982 با بایرن آغاز کرده بود، البته او در این سال ها نیمکت نشین سپ مایر بود. او قبل از رفتن به شالکه 04 در تیمی بود که دو قهرمانی لیگ و یک جام حذفی آلمان را به دست آورده بود. اگرچه او هرگز برای آلمان بازی نکرد، اما در فصل 1983-1984 چند بازی با تیم المپیک آلمان غربی انجام داد.
هانس یورگ بوت؛ جانشین کان
زمانی که هانس یورگ بوت در سال 2008 از بنفیکای پرتغال به بایرن آمد، 34 سال سن داشت. او تا سال 2012 در این تیم ماند و در بیش از 60 بازی به میدان رفت و همچنین چهار بازی در تیم ملی آلمان انجام داد. بوت قهرمانی لیگ، جام حذفی آلمان و سوپرکاپ آلمان در فصل 10-2009 و مدال نایب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا در فصل های 10-2009 و 12-2011 را در کارنامه حرفه ای خود دارد. بوت متخصص پنالتی زدن بود و 29 گل در لیگ های حرفه ای به ثمر رسانده بود. او در تیم دوم بایرن مونیخ نیز موفق به تکرار این روند شد و یک گل از روی نقطه پنالتی برای بایرن مونیخ بی به ثمر رسانده است. او در مجموع در دوران حرفه ای خود توانست در بوندسلیگا 26 گل به ثمر برساند.
مانفرد مولر؛ بی حاشیه و ساکت
مانفرد مولر بین سال های 1979 تا 1984 به عنوان دروازه بان ذخیره در بایرن حضور داشت. او در این مدت حدود 50 بازی در لیگ انجام داد. مولر از اینگولشتات به بایرن پیوسته بود و به همراه بایرن در آن سال ها دو قهرمانی متوالی در لیگ در سالهای 1979-80 و 1980-81 و همچنین جام حذفی آلمان در 1981-82 و 1983-84 را به دست آورده بود. مولر همچنین عضو تیم نایب قهرمان جام اروپا 1981-1982 قبل از رفتن به نورنبرگ نیز بود.
مایکل رنسینگ؛ از نیمکت نشینی برای کان تا نویر
مایکل رنسینگ در سال 2000 از لینگن به بایرن پیوست. او ابتدا در جوانان بایرن حضور داشت. و دو بار برای تیم دوم نیز در فصل 02-2001 بازی کرد و در فصل 03-2002 نیز در لیگ منطقه ای لیگ جنوب حضور داشت. اما فصل بعد او ذخیره اولیور کان شد و در فوریه 2004 اولین بازی خود را در تیم اول انجام داد. او نزدیک به 100 بازی در لیگ با بایرن انجام داده است. او در دوران بازی خود توانسته چهار عنوان قهرمانی لیگ، جام حذفی آلمان و همچنین یک پوکال لیگا به دست آورد. رنسینگ در سال 2012 بایرن را به مقصد کلن ترک کرد.
اسون اولرایش؛ بد در بازی های کوچک، بدتر در بازی های بزرگ
اسون اولرایش، دروازه بان ذخیره فعلی بایرن، از سال 2015 به غیر از سال پیش در تیم حضور دارد. او در 70 مسابقه برای بایرن بازی کرده است. اولرایش قبل از بایرن، تقریباً یک دهه در اشتوتگارت حضور داشت. البته او در فصل 2018-2017 ، زمانی که مانوئل نویر مصدوم بود بیشترین تعداد بازی خود در بایرن را انجام داد. او در این مدت در 47 بازی محافظ دروازه مونیخی ها بود. اولرایش در طول حضور خود در تیم توانست پنج قهرمانی متوالی در لیگ به همراه سه قهرمانی متوالی در سوپرکاپ آلمان، سه قهرمانی در جام حذفی آلمان، یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک قهرمانی در سوپرکاپ یوفا را تجربه کند.
مانوئل نویر؛ افتخارات سپ مایر و توانایی های کان در یکجا
مانوئل نویر در سال 2017 کاپیتان تیم شد و مانند سپ مایر و الیور کان، کاپیتان تیم ملی آلمان نیز شد. نویر در سال 2011 از شالکه 04 به بایرن پیوست که باعث سروصدا در میان برخی از هواداران بایرن شد. اما او توانست در مدت زمان کمی و با شکستن رکورد کان و گل نخوردن در بازی ها به مدت بیش از 1000 دقیقه اعتماد آنها را به دست آورد. همچنین نویر توانست دویستمین کلین شیت خود در بایرن را در سیصد و نود و چهارمین بازی خود برای بایرن را در اکتبر 2020 به ثبت برساند. نویر به بایرن در کسب 8 قهرمانی متوالی لیگ و همچنین 5 قهرمانی در جام حذفی آلمان و سوپرکاپ آلمان، دو لیگ قهرمانان اروپا، جام باشگاه های جهان و سوپرکاپ یوفا کمک کرده است. نویر همچنین جوایز فردی متعددی نیز با این تیم به دست آورده است.
منبع: کتاب The Ultimate FC Bayern Munchen Trivia Book، نوشته ری واکر